Hoe verschrikkelijk het ook moet zijn om in de onderzeeër vast te zitten: het nieuws erover heeft veel ingrediënten van een spannende Netflix-serie. Een zaak van leven of dood met zelfs een cliffhanger: komt het nog goed? En een race tegen de klok, want de mensen in het vaartuig hebben steeds minder zuurstof. En dat alles gebeurt nota bene vlak bij de tot de verbeelding sprekende Titanic.
Bovendien is het nieuws dat niet eerder voorkwam. Dit in tegenstelling tot de ramp met de honderden omgekomen bootvluchtelingen bij Griekenland vorige week woensdag. Groot nieuws, maar wel nieuws dat helaas al veel vaker is gebeurd.
Al die zaken kunnen sowieso verklaren waarom het nieuws over de vermiste onderzeeër ons meer lijkt bezig te houden dan de vele bootvluchtelingen die afgelopen woensdag bij Griekenland zijn verdronken. Maar experts denken dat er ook andere oorzaken zijn.
“Mensen zijn meer geneigd zich zorgen te maken over groepen mensen waarin ze zich kunnen herkennen dan over groepen waarin ze zich weinig of helemaal niet kunnen inleven”, zegt schrijver en cultureel psycholoog Keyvan Shahbazi tegen NU.nl.
Als voorbeeld noemt hij dat Oekraïense vluchtelingen in Nederland met open armen zijn verwelkomd, terwijl vluchtelingen uit landen als Afghanistan en Soedan vaker worden geweigerd. Datzelfde mechanisme verklaart volgens Shahbazi waarom er meer belangstelling voor de onderzeeër is dan het bootongeluk.
2:18We project all kinds of negative images.
While we may not all be able to afford $250,000 for such a cruise, Shahbazi believes many people in the Netherlands can sympathize with the plight of the people on board.
“In the Netherlands, people are more likely to go on vacation and take a tourist trip, like the people on that submarine, than to have to flee their country because of the insecurity,” he says. And on vacation, some tourists take risks like skiing accidents, even if they take it for granted.
Our fascination with the lost submarine is also about how we process information. “People process information in two ways: collectively and cognitively. With the associative method, we automatically recall the images in our memory that we associated with certain events. This happens very quickly,” Shahbazi explains.
“Cognitively, we process information more slowly by thinking about it and focusing on the events we see in front of us.”
When it comes to refugees, Shahbazi notes, many people process information in an associative way. “Then we bring up all kinds of negative images in our memory. This is because the refugee is not easily seen as one of us, but as the other.”
Fewer negative associations when we get to know the “other”
According to the cultural psychologist, media coverage also contributes to the negative associations people sometimes have with asylum seekers. “If we read a lot in the media about how some refugees cause inconvenience, it affects our public image of refugees. Then this negative image becomes active every time when it comes to refugees.”
This is why he believes it is important for people to talk to refugees themselves and to become aware of the news they are reading. “The more we get to know the ‘other’ in real life, the greater the chance that the influence of negative associations will wane,” Shahbazi believes.
يعتقد Kartosen-Wong أن على المحررين أن يسألوا أنفسهم لماذا يتخذون خيارات إخبارية معينة. في وسائل الإعلام الراسخة ، كما يقول ، لا تزال الأخبار عن نفس الأشخاص ونفس البلدان. "بينما ترى أن موفري الأخبار عبر الإنترنت عبر وسائل التواصل الاجتماعي يتعاملون مع مواضيع أخرى لا تحددها القيم الإخبارية التقليدية كثيرًا ، وينجحون في القيام بذلك. لذلك هناك طلب على ذلك ، خاصة من الجماهير الشباب."
Hoe gaat NU.nl hiermee om?
Adjunct-hoofdredacteur Lindsay Mossink: “Al bijna tien jaar doen we ons best om met verschillende invalshoeken de vluchtelingenproblematiek te verslaan. Toch zullen er mensen zijn die inmiddels hun schouders ophalen bij weer een ramp met bootvluchtelingen. Het is onze taak om onze bezoek ers steeds opnieuw mee te nemen in het grotere verhaal. Want elke verdronken vluchteling staat voor een ontwikkeling waar men nog steeds geen antwoord op heeft. Deze week proberen we bijvoorbeeld twee oud-bootvluchtelingen te spreken die nu in Nederland wonen.”
“Dat onze bezoekers ondertussen veel lezen over the zoekgeraakte onderzeeër, kan ik heel goed begrijpen. He spreekt tot de verbeelding, je ziet de tikkende klok voor je. Bovendien gebeurt dit zelden. Ook dat heeft nieuwswaarde. Zoeken we steeds naar een go ede balance tussen het verhaal dat staat voor iets groters en het verhaal waar je niet over raakt uitgepraat.”
“Infuriatingly humble social media buff. Twitter advocate. Writer. Internet nerd.”